7 listopada 2025 r. minęła 15. rocznica śmierci profesora Włodzimierza Lecha Goriszowskiego (1928-2010), pedagoga, badacza roli biblioteki, książki i czytelnictwa w wychowaniu dzieci i młodzieży.
Urodził się 16 sierpnia 1928 r. w Łodzi. W 1948 r. ukończył Liceum Administracyjno-Handlowe w Częstochowie i rozpoczął pracę w szkolnictwie, dochodząc do stanowiska starszego wizytatora w Katowickim Okręgu Szkolnym (1955-1968). Już wtedy interesowała go działalność bibliotek szkolnych i organizacja procesu czytelnictwa.
W 1963 r. ukończył pedagogikę na Uniwersytecie Śląskim (UŚ) uzyskując tytuł magistra, a w 1968 r. stopień doktora nauk humanistycznych i rozpoczął na tej uczelni karierę naukową. Pracował tam do 1985 r. uzyskując w 1972 r. stopień doktora habilitowanego i pełniąc m.in. funkcje: dyrektora Biblioteki Głównej UŚ (1977–1978), dyrektora Instytutu Pedagogiki (1978-1980) i kierownika Katedry Organizacji Oświaty (1981-1985). Następnie związał się z Wyższą Szkołą Pedagogiczną im. Jana Kochanowskiego w Kielcach jako dziekan Wydziału Pedagogicznego (1985–1987) i prorektor tej uczelni (1987-1990). W 1990 r. objął obowiązki dziekana Wydziału Zamiejscowego kieleckiej WSP w Piotrkowie Trybunalskim. Powołano go też na stanowisko profesora nadzwyczajnego, które piastował do emerytury w 1999 r. Równolegle wykładał na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UŚ w Cieszynie (1990-1998).
Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na styku pedagogiki bibliotecznej, bibliotekoznawstwa i teorii wychowania za pośrednictwem książki. Jest autorem ponad 450 publikacji. Szczególne uznanie przyniosła mu monografia Książka a wychowanie (1976). Warto też odnotować takie pozycje jak: Bibliotekarz szkolny – jego cechy osobowości a efektywność działania (1976), Problemy kierowanego procesu czytelnictwa młodzieży szkolnej (1978), Biblioteka szkolna jako instytucja systemu oświaty i wychowania (1988). Wyniki badań publikował ponadto w czasopismach fachowych (m.in. w „Bibliotekarzu”) oraz ogłaszał podczas licznych wystąpień na konferencjach naukowych w kraju i za granicą.
Bliskie mu były sprawy zawodu bibliotekarza. Jako członek Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1947) pełnił funkcję wiceprezesa Sekcji Bibliotekarskiej przy Zarządzie ZNP w Katowicach, wszedł też w skład Prezydium Sekcji Bibliotekarskiej przy Zarządzie Głównym ZNP.
Od 1955 r. z zaangażowaniem działał w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich, przewodnicząc Sekcji Czytelnictwa Dzieci i Młodzieży oraz Sekcji Dokształcania Bibliotekarzy przy Zarządzie Okręgu SBP w Katowicach. i energicznie wspierając inicjatywę utworzenia na UŚ wyższych studiów bibliotekoznawczych.
Za działalność dydaktyczną, naukową i społeczną otrzymał wiele odznaczeń, m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1973) oraz Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1983, 1998).
Zmarł 7 listopada 2010 r. Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w Piotrkowie Trybunalskim.
E.S.-M.
Zob. też:
Kowolik Piotr: Goriszowski Włodzimierz Lech 1928-2010. W: Bibliotekarze i pracownicy książki województwa śląskiego. Warszawa : Wydaw. SBP, 2021, s. 16-25. (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t. 17)
Tenże: Goriszowski Włodzimierz Lech. Biogramy metodologów polskich. W: Nowy leksykon metodologiczny. Sosnowiec 2009