4 sierpnia 2025 r. minęła 15. rocznica śmierci Wandy Piusińskiej (1928-2010), bibliotekarki, bibliografa, wieloletniej pracowniczki Biblioteki Narodowej (BN), zastępczyni dyrektora BN (1982-1992).
Urodziła się 8 lipca 1928 r. w Warszawie w rodzinie nauczycielskiej Stanisława i Marii Kryńskich. Dzieciństwo spędziła na Podlasiu, gdzie rodzice prowadzili szkołę powszechną w Kobylanach. Szkołę średnią rozpoczęła w Łosicach, a kontynuowała w Białej Podlaskiej. W 1948 roku rozpoczęła studia polonistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego, ukończyła je w 1952 r. Jeszcze w czasie studiów rozpoczęła pracę w BN, początkowo na godziny, a od 1952 r. na pełnym etacie w Instytucie Bibliograficznym w Oddziale (później Zakładzie) Bibliografii Retrospektywnej 1901-1939. W BN przeszła przez wszystkie szczeble kariery zawodowej aż do starszego kustosza dyplomowanego. W styczniu 1969 r. została kierowniczką Zakładu Druków Nowszych, a w grudniu nowo utworzonego Działu Gromadzenia i Opracowania Zbiorów Nowszych. Do jej obowiązków należał nadzór i rozwiązywanie problemów organizacyjnych dotyczących gromadzenia, opracowania i przechowywania zbiorów książek, czasopism i dokumentów życia społecznego wydanych od 1801 r. W 1982 r. została zastępcą dyrektora BN, zakres jej obowiązków poszerzył o zagadnienia związane ze zbiorami specjalnymi, działalnością informacyjną, katalogami centralnymi oraz udostępnianiem zbiorów. Doszły nowe zadania: przygotowanie BN do przeprowadzki do nowej siedziby, a następnie kierowanie procesem przenoszenia zbiorów XIX-XX w., zasiedlania nowych pomieszczeń, które były przekazywane Bibliotece etapami. Przeprowadzka była skomplikowaną logistycznie operacją i trwała ponad 10 lat. W. Piusińska po przejściu na emeryturę w 1992 r. pracowała w BN jeszcze kilka lat jako pełnomocnik dyrektora ds. zagospodarowania nowego gmachu.
Jest autorką recenzji i artykułów poświęconych problemom bibliografii, które publikowała w czasopismach fachowych, m.in. Polskie czasopisma bibliograficzne w latach 1901-1927, Narodowa bibliografia retrospektywna 1901-1939. Kontynuacja Bibliografii polskiej Estreicherów w Instytucie Bibliograficznym, Problemy selekcji w polskiej bibliografii narodowej 1901-1939, Katalogi wielkich bibliotek naukowych jako źródła polskiej bibliografii retrospektywnej oraz współautorką opracowania Polska bibliografia osobowa 1944-1955. W księdze jubileuszowej 50 lat Biblioteki Narodowej. Warszawa 1928-1978 opublikowała obszerny rozdział Zbiory nowsze (druki zwarte, ciągłe i dokumenty życia społecznego) wydane od roku 1801 omawiający problemy gromadzenia zbiorów BN w aspekcie historycznym i współczesnym. Opracowywała lub uczestniczyła w opracowaniu materiałów związanych z organizacją pracy w BN, przygotowała obszerny dokument uściślający i aktualizujący zasady gromadzenia zbiorów narodowej książnicy.
Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, otrzymała też Nagrodę im. Heleny Radlińskiej.
Zmarła w Warszawie 4 sierpnia 2010 r. Została pochowana na Komunalnym Cmentarzu Północnym.
E.B., J.S.
Zob. też:
Sadowska Jadwiga: Piusińska Wanda. W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement IV. Warszawa : Wydaw. SBP, 2016, s. 201
Sadowska Jadwiga, Piusińska-Woźniak Maria: Wanda Piusińska (1928-2010). W: Organizatorzy, bibliografowie, dydaktycy. Warszawa: SBP, 2015, s. 162-170. (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t. 14)