30. rocznica śmierci Anny Romańskiej

28 lutego 2020 r. mija 30. rocznica śmierci Anny Romańskiej (1927-1995), absolwentki historii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego (1952), która swoje zawodowe życie (1947-1991) związała z Biblioteką Uniwersytecką w Warszawie (BUW). 

Zatrudniła się tam już na studiach. W latach 1952-1953 ukończyła praktyki międzybiblioteczne I i II stopnia oraz kurs kartograficzny w Bibliotekach: Narodowej, Jagiellońskiej i Uniwersyteckiej w Toruniu. Takie przygotowanie pozwoliło jej zajmować stanowiska kierownicze i mieć wpływ na kształt organizacyjny BUW. Od 1956 r. wchodziła w skład dyrekcji BUW, początkowo jako sekretarz naukowy (1956-1960), potem jako wicedyrektor (1961-1984). W 1960 r. kierowała Oddziałem Czasopism, a w latach 1984-1991 pracowała w Oddziale Prac Naukowych. Inicjowała zmiany w zarządzaniu i strukturze BUW oraz sieci bibliotek zakładowych UW, a także w procesach gromadzenia, opracowania i udostępniania zbiorów.

Wiedza i osiągnięcia A. Romańskiej w zakresie organizacji bibliotek naukowych zostały docenione przez władze i środowisko. W efekcie, od 1960 do 1981 była sekretarzem Komisji ds. Bibliotek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, a od 1969 do 1980 członkiem Sekcji ds. Zbiorów w Państwowej Radzie Bibliotecznej. Uczestniczyła w pracach legislacyjnych tych ciał, brała czynny udział w opracowaniu koncepcji specjalizacji zbiorów bibliotecznych oraz tworzenia bibliotek centralnych. W prasie fachowej publikowała artykuły na te tematy, m.in. Problematyka gromadzenia zbiorów w pracach Komisji ds. Bibliotek Rady Głównej Szkolnictwa. Wyższego (1970) czy Pierwszy akt prawny w zakresie specjalizacji działalności bibliotek naukowych (1974). Była też współautorką pracy Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie w latach 1945-1980 (1998). Ponadto prowadziła działalność dydaktyczną w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UW (IBiIN), Ośrodku Dokumentacji i Informacji Naukowej PAN (ODIN PAN), wykładała też na kursie dla bibliotekarzy dyplomowanych.

Od 1947 r. należała do SBP. Od 1951 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej, a następnie przewodniczącej Zarządu Koła Warszawskiego SBP. Działała w Komisji Gromadzenia Zbiorów ZG SBP (1962-1969). Była też aktywnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Pełniła funkcję przewodniczącej Sekcji Pracowników Bibliotek i Ośrodków Informacji Naukowej (1973-1981, 1987-1991). Zorganizowała wówczas, wspólnie z SBP, dwie sesje naukowe nt. informacji naukowej, opracowała też nowatorski raport ”Stan i potrzeby służb informacji naukowej” (1976).

 E.S.-M.

 Zob. też: